Στο Ηρώδειο είχε γιορτάσει τα 40 του χρόνια καριέρας ο Ντέμης Ρούσσος το 2010

Ιδιαίτερη συγκίνηση και θλίψη προξένησε η δυσάρεστη είδηση του θανάτου του θρυλικού ερμηνευτή με την διεθνή καριέρα, μόνιμου κατοίκου Παρισιού, Ντέμη Ρούσσου στα 69 του χρόνια.

Όταν πριν λίγα χρόνια είχε επιστρέψει δυναμικά στο μουσικό προσκήνιο γιορτάζοντας τα 40 του χρόνια στην μουσική και είχε εμφανιστεί live στο Ηρώδειο στην Αθήνα στις 25 Ιουνίου του 2010 πριν από περίπου τεσσεράμιση χρόνια και στην Θεσσαλονίκη, στο Θέατρο Γης τον Σεπτέμβριο επίσης του 2010, ήταν να έρθει και στην Πάτρα.

Είχε πράγματι διαρρεύσει η φήμη ότι πιθανόν εκείνο το καλοκαίρι ο δημοφιλής Ντέμης Ρούσσος, ερμηνευτής πολύ αγαπημένων και διαχρονικών κομματιών όπως τα «Rain and Tears», «Goodbye my love, goodbye», «For ever and ever» και πολλά ακόμα, θα ερχόταν και στην Πάτρα, στο Αρχαίο Ρωμαικό Ωδείο, στο πλαίσιο του Διεθνούς Φεστιβάλ Πάτρας. Τελικά κάτι τέτοιο δεν συνέβη και είναι κρίμα μιας και θα επρόκειτο για μία συναυλία σταθμό και στα τοπικά πολιτιστικά πράγματα της Αχαίας και της Δυτικής Ελλάδας. Ο τίτλος της τότε περιοδείας του ήταν «Being Demis».

Όπως είχε γράψει η εφημερίδα Καθημερινή και ο δημοσιογράφος Δημήτρης Ρηγόπουλος που του είχε κάνει μία ωραία, πρωτότυπη συνέντευξη μέσα στο αυτοκίνητο του τραγουδιστή, κατόπιν επιθυμία του ιδίου, η live εμφάνιση τότε στο Ηρώδειο ήταν η πρώτη του Ντέμη Ρούσσου στην Ελλάδα ύστερα από 37 χρόνια!

Τα εισιτήρια της μίας και μοναδικής αυτής συναυλίας στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών είχαν εξαφανιστεί μέσα σε λίγες ώρες και ας κόστιζαν 30,40 και 50 ευρώ. Από το Φεστιβάλ Αθηνών του είχαν ζητήσει να προσθέσει και μια δεύτερη ημερομηνία, αλλά δεν το έκανε.

«Θέλω μια συναυλία και καλή! Εξάλλου, του χρόνου θέλω να επιστρέψω για να δώσουμε ένα ακόμη κοντσέρτο στην Αθήνα και με την ευκαιρία, να γυρίσουμε ένα τρισδιάστατο dvd», είχε πει. Γιατί όμως είχε αργήσει τόσο πολύ να κάνει μία μεγάλη συναυλία στην Ελλάδα; Η αλήθεια είναι πως ήταν ιδιαίτερα αγαπητός σε πολλές ευρωπαικές χώρες όπως η Γερμανία, η Γαλλία και οι Σκανδιναβικές χώρες και ενδεχομένως να μην είχε την Ελλάδα σε προτεραιότητα.

Ο ίδιος μιλώντας τότε στην εφημερίδα Καθημερινή είχε αναφέρει, «δεν έχω ιδέα». Η πραγματικότητα πάντως ήταν ότι ο Ντέμης Ρούσσος είχε ξαναέρθει στην Ελλάδα για να τραγουδήσει σε ιδιωτικά πάρτι. «Όταν ένας Ρώσος, ένας Άραβας ή ένας Άγγλος θέλει να κάνει τον γάμο του στην Ελλάδα ή να γιορτάσει τα γενέθλιά του και τυγχάνει να με γνωρίζουν, με προσκαλούν», είπε πει.

Την τελευταία φορά που τραγούδησε δημοσίως στην Ελλάδα ίσως δεν θέλει να την θυμάται. Ήταν στη Θεσσαλονίκη, στο Παλαί ντε Σπορ, στη διάρκεια της χούντας. Παραλίγο, είχε ομολογήσει, να βρει τον μπελά του. Οι στιχουργοί που είχαν «ντύσει» κάποια διάσημα τραγούδια του με ελληνικούς στίχους δεν είχαν περιοριστεί σε μια πιστή μετάφραση αλλά έδωσαν ένα υπαινικτικά πολιτικό τόνο, που παραλίγο να του κοστίσει ακριβά.

«Τα δικά μου ήταν λόγια αγάπης, ρομαντικοί στίχοι. Είχε έρθει στη Γαλλία η Μαρινέλλα και με είχε παρακαλέσει να της επιτρέψω να τα τραγουδήσει στα ελληνικά. Αλλά το αποτέλεσμα ήταν πολύ διαφορετικό όσον αφορά στους στίχους. Και μετά τη συναυλία, εμφανίστηκαν στο καμαρίνι δύο αστυνομικοί και μου ζήτησαν τον λόγο. Γιατί έγραψα τραγούδια με αντιχουντικούς στίχους. Δεν ήξεραν ότι δεν ήμουν εγώ ο στιχουργός», είχε υπογραμμίσει στην συνέντευξη του στην Καθημερινή.

Ο Ντέμης Ρούσσος υπήρξε ένας καλλιτέχνης που άφησε το στίγμα του στη διεθνή ποπ σκηνή τη δεκαετία του ΄60 και του ’70.

Στη συναυλία του με τίτλο «Being Demis», ο Ρούσσος είχε παρουσιάσει κομμάτια από το καινούργιο τότε άλμπουμ του με επιρροές από ροκ, μπλουζ και σόουλ. Ωστόσο το πρόγραμμα του περιελάμβανε και μία χορταστική αναδρομή στο πλούσιο μουσικό του ρεπερτόριο τόσο από την προσωπική του καριέρα, όσο και από τη συμμετοχή του στους «AphroditeΆs Child».

Μετά τη διάλυση του συγκροτήματος «AphroditeΆs Child» (εκ των βασικών μελών ήταν και ο Βαγγέλης Παπαθανασίου, Όσκαρ καλύτερης μουσικής για τους «Δρόμους της Φωτιάς» το 1982), ο Ντέμης Ρούσσος ξεκίνησε την προσωπική του καριέρα κατορθώνοντας να πουλήσει πάνω από 50 εκατομμύρια δίσκους και δημιουργώντας πολυάριθμες επιτυχίες που σημάδεψαν τις δεκαετίες του ‘70 και του ’80 ενώ από τα πιο χαρακτηριστικά στοιχεία της εμφάνισης του ήταν η κελεμπία του.

Επιμέλεια - Τ. ΜΑΡΤΑΤΟΣ