Πάτρα: Ήρωες της διπλανής πόρτας σώζουν ζωές σε κάθε γωνιά του πλανήτη - Συγκλονιστική εξομολόγηση – ΦΩΤΟ

Σήμερα το Παράρτημα της Αχαΐας αριθμεί 50 ενεργά μέλη, κατά διαστήματα όμως, και όταν οι περιστάσεις το απαιτούν, όπως π.χ. στις φωτιές τις Ηλείας, παλιότερα μέλη ενεργοποιούνται για να βοηθήσουν στις δράσεις της Ομάδας. Όσο και αν, σε αρκετές περιπτώσεις, οι ενέργειες των εθελοντών είναι ηρωικές, όπως μας εξηγούν οι Πατρινοί διασώστες, δεν χρειάζεται να είσαι ήρωας για να συμμετάσχεις στην Ομάδα.

Αρκεί να έχεις διάθεση προσφοράς και συμμετοχής. Η βασική προϋπόθεση για την ένταξη, όποιου το επιθυμεί, στην ΕΟΔ είναι η επιτυχής παρακολούθηση του Σχολείου βασικής εκπαίδευσης που φέτος ξεκινά στις 21 Ιανουαρίου.

Ο κάθε πολίτης είναι χρήσιμος άσχετα από το προφίλ του και την σωματική του ικανότητα, άλλωστε υπάρχουν τόσοι τομείς που μπορεί να συμβάλει κανείς που σίγουρα κάτι θα τον τραβήξει.

Η Ελληνικό Ομάδα Διάσωσης χωρίζεται σε πέντε τομείς: Τμήμα ορεινής διάσωσης, υγρού στοιχείου, αντιμετώπισης καταστροφών, έρευνας τεχνολογίας και πρώτων βοηθειών. Τα μέλη εξειδικεύονται σε έναν από αυτούς τους τομείς και έχουν τη δυνατότητα κατά τη ζωή τους στην ομάδα να σταδιοδρομήσουν σε άλλα τρία στάδια.

Η ΕΟΔ λειτουργεί σε καθαρά εθελοντική βάση και τα έξοδά της κατά βάση καλύπτονται από δωρεές και χορηγίες πολιτών (όποιος ενδιαφέρεται να βοηθήσει να επικοινωνήσει στο τηλέφωνο 2610 520202). Όσον αφορά στα μέλη της, τα έξοδά τους για τις αποστολές στο εξωτερικό καλύπτονται πλήρως από την ΕΟΔ ενώ για τα συμβάντα του εσωτερικού γίνεται προσπάθεια για την κάλυψη των εξόδων τα οποία για υλικά, μεταφορικά κ.α. είναι εξαιρετικά μεγάλα.

Η ΑΝΤΑΜΟΙΒΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΕΚΠΛΗΡΩΣΗ ΤΟΥ ΣΚΟΠΟΥ

Ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος είναι μέλος της ΕΟΔ από το Νοέμβριο του 2006 και αποφάσισε να ενταχθεί στην Ομάδα μέσω ενός φίλου του. Έχει έκτοτε συμμετάσχει σχεδόν στο σύνολο των μεγάλων αποστολών της ΕΟΔ, ανά την Ελλάδα και τον κόσμο.

"Ίσως αυτός είναι ο λόγος που με διατηρεί ενεργό μέλος ως σήμερα, θα έλεγα ότι είναι τρόπος ζωής πια για μένα. Όταν ξεκινήσεις δεν το αφήνεις. Έχω ζήσει πολύ δυνατές εμπειρίες που σε επηρεάζουν με τέτοιο τρόπο ώστε να τις αναζητώ στην καθημερινότητά μου. Μένουν χαραγμένες στην μνήμη μου. Έχουν σίγουρα αντίκτυπο στην συναισθηματική μου νοημοσύνη.

Από την ζωή μου δεν έχω να θυμάμαι ένα καφέ ή ένα έργο στο σινεμά με τους φίλους μου, αλλά την ενεργή δράση. Η εμπλοκή μου με την ΕΟΔ με κάνει να νιώθω χρήσιμος στην κοινωνία. Πέρα από δουλειά μου και την κοινωνική μου ζωή είναι μια άλλη πτυχή της καθημερινότητάς μου για την οποία είμαι περήφανος."

Ο Ανδρέας έχει συμμετάσχει σε αποστολές μετά από σεισμικές καταστροφές, στην υλοποίηση αποστολών στο εξωτερικό, σε ορειβατικά ατυχήματα, σε πλημμύρες, πυρκαγιές κ.α. Ανάμεσά τους, θυμάται, ο σεισμός του 2008, οι πυρκαγιές του 2007, η προετοιμασία της αποστολής στην Γάζα το 2009 και φυσικά η αποστολή στην Αϊτή το 2010 που έχει αποτελέσει μια εμπειρία σταθμό στη ζωή του.

Εκεί είναι, όπως μας περιγράφει, που οι Έλληνες της ΕΟΔ κατάφεραν να εντοπίσουν και, παραβαίνοντας την παύση των επιχειρήσεων εκ μέρους του ΟΗΕ και της κυβέρνησης της Αϊτής, να ανασύρουν ζωντανό ένα 23χρονο άνδρα, τον Εξάντους, που όλοι θεωρούσαν νεκρό, ύστερα από 12 ημέρες ασφυξίας κάτω από τα συντρίμμια 4 ορόφων.

«Είναι μια συγκλονιστική ιστορία. Ο άνθρωπος αυτός ήταν ψιλικατζής κι επέζησε τόσες μέρες πίνοντας τα αναψυκτικά από το ψυγείο του μαγαζιού του που βρέθηκε δίπλα του. Αν δεν επιμέναμε θα τον είχαν «μαζέψει» οι μπουλντόζες αφού, με τον φόβο για την εξάπλωση ασθενειών η κυβέρνηση είχε δώσει εντολή να σταματήσουν οι επιχειρήσεις διάσωσης και να καθαριστεί η περιοχή.

Η ανταμοιβή του να έχεις εκπληρώσει τον σκοπό σου δεν περιγράφεται με λόγια. Σίγουρα η κάθε αποστολή έχει το δικό της συναισθηματικό υπόβαθρο. Οι δυσκολίες τις κάνουν ιδιαίτερες. Η Αϊτή όμως ήταν σχολείο ζωής για μένα, όχι μόνο γιατί σώσαμε έναν άνθρωπο αλλά γιατί προσφέραμε υπηρεσίες ανθρωπιστικής βοήθειας σε χωριά όπου, επί 10-16 μέρες μετά το σεισμό, δεν είχε πατήσει κανείς», σημειώνει.

Από την πλευρά του ο Ανδρέας Γιαννακόπουλος είναι σχετικά νέος στην ΕΟΔ, καθώς είναι ενεργό μέλος της και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου τα τελευταία δύο χρόνια. Αρχικά ήταν εθελοντής σε άλλη ομάδα και πήγε στην ΕΟΔ για να παρακολουθήσει την εκπαίδευση και να φύγει «όμως ουσιαστικά με κράτησε η ίδια η ομάδα. Τα άτομα, στο επίπεδο της εκπαίδευσης, οι δράσεις και η φιλοσοφία της.

Η ομάδα, πέραν του διασωστικού έργου της, στέκεται δίπλα στην κοινωνία καλύπτονται υγειονομικά ΜΚΟ, αγώνες, εκδηλώσεις, με τους γιατρούς του κόσμου, το χαμόγελο του Παιδιού και αυτό εμένα με γεμίζει μου δίνει ικανοποίηση.

Όταν ξεκινάς δεν μπαίνεις με το όραμα να σώσεις τον κόσμος όμως όταν βλέπει ότι και το ελάχιστον μπορεί να βοηθήσει και να κάνει τη διαφορά, αλλάζει η οπτική σου. Εγώ το βλέπω και λιγάκι εγωιστικά, κάνω κάνει που εμένα με ικανοποιεί προσωπικά», μας εξηγεί.