Το θέατρο του παραλόγου

-Ένας πρωθυπουργός που απειλεί με μηνύσεις τον βουλευτή, ο οποίος κινήθηκε σε συνεργασία με την εισαγγελία για την αποκάλυψη της επιχείρησης χρηματισμού του, προφανώς, αν μη τι άλλο, έχει χάσει κάθε αίσθηση της πραγματικοτήτας.

Αντί ο ίδιος ο πρωθυπουργός να πρωτοστατήσει στην άμεση διαλεύκανση της υποθεσης, απειλεί με μήνυση τον Χαϊκάλη!!

-Τα στελέχη της ΝΔ στα κανάλια μιλούν για… προβοκάτσια και δείχνουν φωτογραφίες που απλά επιβεβαιώνουν όλα όσα είπε ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ στη συνέντευξή του.

Όμως όλοι φαίνεται πως συμφωνούν ότι η πρόταση δωροδοκίας και χρηματισμού έγινε.

Το ζήτημα είναι για ποιούς έγινε; Ποιός έβαλε τον μεσάζοντα;

Ή αλλιώς, τί κάνει νιάου-νιάου στα κεραμίδια; Δεν τον απασχολεί, τον πρωθυπουργό, ότι υπάρχουν στοιχεία στα χέρια της Δικαιοσύνης;

Δεν τον απασχολεί να ενημερωθεί έστω;

Ή μήπως τα ξέρει από πρώτο χέρι;

-Ο πρωθυπουργός, λένε τα μέσα ενημέρωσης, αρνήθηκε να δεχτεί το υλικό από τις συνομιλίες, ως παράνομο προϊόν και το έστειλε πίσω στην εισαγγελία.

Όμως ο Άρειος Πάγος με την Απόφαση 277/2014 επισημαίνει ότι εξαιρούνται οι δημόσιοι λειτουργοί-κρατικοί αξιωματούχοι από την απαγόρευση καταγραφής συνομιλιών και είναι λογικό αυτό.

Όμως δεν είναι λογικό, ο πρωθυπουργός μιας χώρας να ενεργεί με όρους τηλεοπτικού «τσαμπουκά» χωρίς καν να γνωρίζει τη νομοθεσία.

Ή μήπως τη γράφει στα παλιά του τα παπούτσια; Ποιός θα μπορούσε να παίξει το ρόλο του μεσάζοντα σε περιπτώσεις εξαγοράς βουλευτών;

Μόνο κάποιος αχυράνθρωπος θα μπορούσε να παίξει αυτό το ρόλο.

Το ζήτημα είναι ότι ο συγκεκριμένος για τον οποίο γίνονται οι καταγγελίες έμπαινε στο γραφείο του σημερινού πρωθυπουργού, από την εποχή που ανέλαβε πρόεδρος της ΝΔ.

Ο Πάνος Καμμένος είπε ότι ήταν παράγοντας της ΝΔ πριν κάνει την πολιτική του βόλτα στους ΑΝΕΛ. Σύμβουλος του πρωθυπουργού, μάλιστα, τον ήξερε, τον εμπιστευόταν (αναφέρθηκε το όνομα του κυρίου Σταμάτη) και τον πρότεινε για μάρτυρα στον κ. Καμμένο και για σύμβουλό του.

Μήπως είναι η ώρα τα στελέχη της Δικαιοσύνης να επιτρέψουν τη δημοσιοποίηση του υλικού από τις συνομιλίες του μεσάζοντα με τον βουλευτή Χαϊκάλη, όπως ζητά και ο ίδιος ο βουλευτής;

-Ανάμεσα στους συμβούλους (πρώην έστω) ήταν και ο κ. Μπαλτάκος, γραματέας του Υπουργικού συμβουλίου μάλιστα μέχρι πρόσφατα.

Στις εφημερίδες γράφτηκαν πολλά και ανάμεσα στα άλλα σημειώθηκε ότι η δημιουργία του νέου κόμματος έγινε με εντολή του Πρωθυπουργού και με σκοπό να στεγάσει τους βουλευτές – που τα ονόματά τους διακινούνταν από συγκεκριμένους δημοσιογραφικούς κύκλους – οι οποίοι θα μετακομίζαν σε αυτό το κόμμα καλύπτοντας τα νώτα τους, για να κάνουν το… βήμα της υπερψήφισης προέδρου της Δημοκρατίας και να δώσουν παράταση ζωής στην κυβέρνηση.

Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ με τέτοιους συνομιλητές θα οδηγήσει τη χώρα στους… «ασφαλείς» δρόμους της Ευρώπης;

Δεν γνωρίζει τί συμβαίνει;

-Σε οποιαδήποτε άλλη χώρα ένα τέτοιο σκάνδαλο θα είχε οδηγήσει στην παραίτηση του πρωθυπουργού, αν όχι συνολικά της κυβέρνησης.

Οι απαντήσεις του Μαξίμου όμως είναι περισσότερο στραμμένες στην κατεύθυνση να διασωθούν όσο γίνεται οι εντυπώσεις, παρά στο να διαλευκανθεί η υπόθεση.

Πόσες ακόμα υποθέσεις χρηματισμού κι επιχείρησης εξαγοράς βουλευτών πρέπει να βγουν στο φως;

Ακόμα κι αν δεχτούμε πως ο συγκεκριμενος μεσάζοντας ενήργησε μόνος του ή από άλλα κέντρα, εκτός κυβέρνησης, ποια θα έπρεπε να είναι η στάση των υπεύθυνων πολιτικών και πολιτειακών παραγόντων;

-Αυτή είναι η υπευθυνότητα και η προσήλωση στα ευρωπαϊκά ιδεώδη και στη δημοκρατία; Μια τέτοια κυβέρνηση, η οποία οδηγεί μια ολόκληρη χώρα στο θέατρο του παραλόγου, μπορεί να χειριστεί υποθέσεις που αφορούν τη ζωή και το μέλλον μας;

-Δεν μπορεί να ορθωθεί φραγμός στο κυβερνητικό θέαρο του παραλόγου χωρίς την λαϊκή παρέμβαση – και με κινητοποιήσεις και με εκλογές. Καθαρές κουβέντες.

*Ο Χρήστος Τσαντής είναι συγγραφέας

http://christostsantis.com