H ψυχιατρική μεταρρύθμιση στην Ελλάδα γίνεται χωρίς πρόγραμμα
Μετά από 30 χρόνια προσπαθειών ψυχιατρικής μεταρρύθμισης στην Ελλάδα, η προσπάθεια βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Υποχρηματόδοτηση, έλλειψη ικανού αριθμού δομών, απουσία προσωπικού, απειλούν να τινάξουν στον αέρα το πρόγραμμα, το οποίο στοχεύει στο ξεπέρασμα του ψυχιατρείου με την δημιουργία ενός εναλλακτικού, ολοκληρωμένου δικτύου κοινοτικών υπηρεσιών. Οι επιστήμονες αρχίζουν να ενδιαφέρονται για την επαγγελματική και κοινωνική αποκατάστασή τους.
Στην ουσία όμως, αυτό που συμβαίνει στη χώρα μας είναι η απονοσοκομειοποίηση, δηλαδή το κλείσιμο των ψυχιατρικών ιδρυμάτων, χωρίς να έχουν δημιουργηθεί δομές στην κοινότητα για να φιλοξενήσουν αυτούς τους ανθρώπους. Τα οικοτροφεία και τα διαμερίσματα για την αποασυλοποίηση των ασθενών που έχουν δημιουργηθεί από τα μεγάλα ψυχιατρεία της χώρας, με απώτερη επιδίωξη το σταδιακό κλείσιμό τους, κάθε τόσο απειλούνται με λουκέτο και με ακύρωση των επιτευγμάτων της όλης προσπάθειας.
Έτσι ο κίνδυνος που υπάρχει είναι κάποιοι από τους ασθενείς να καταλήξουν άστεγοι και εκτεθειμένοι, αφού δεν υπάρχει το υποστηρικτικό δίκτυο που θα τους οδηγούσε στην ομαλή κοινωνική επανένταξη.
Πηγή φωτογραφίας vice.com/gr
Πηγή φωτογραφίας vice.com/gr
Ο ψυχίατρος και διευθυντής του Ελληνικού Κέντρου Ψυχικής Υγιεινής και ερευνών – παράρτημα Πάτρας - Στέφανος Κούλης, εξηγεί:
«Αποσυλοποίηση πρέπει να γίνει, αλλά μεθοδευμένα. Δεν αρκεί να κλείσουν ορισμένα ψυχιατρεία, εάν δεν έχουν γίνει οι αντίστοιχες δομές που θα υποστηρίζουν τους ανθρώπους. Στην Πάτρα λειτουργούν τέτοιες δομές, αλλά δυστυχώς δεν επαρκούν, καθώς η πόλη δέχεται ασθενείς από όλη την Αχαΐα, την Ηλεία, την Αιτωλοακαρνανία, ακόμη και από τη Φθιώτιδα».
Και η ψυχιατρική του Πανεπιστημιακού νοσοκομείου στο Ρίο;
«Η ψυχιατρική, όπως και όλες οι ψυχιατρικές κλινικές στη χώρα, δεν επαρκούν. Υπάρχουν πολλά ράντσα στις ψυχιατρικές και από εισαγγελικές παραγγελίες, διότι δεν υπάρχουν ενδιάμεσες δομές», μας εξηγεί ο κ. Κούλης.
Μάλιστα, σύμφωνα με τα στοιχεία που υπάρχουν το 55% των νοσηλειών στις ψυχιατρικές μονάδες είναι ακούσιες, δηλαδή με εντολή του εισαγγελέα.
«Η ψυχιατρική μεταρρύθμιση είναι σαν μια περιστρεφόμενη πόρτα. Κλείσαμε τα άσυλα αλλά οι ασθενείς επιστρέφουν στις ψυχιατρικές κλινικές, και έτσι το πρόβλημα δεν λύνεται», αναφέρει χαρακτηριστικά ο ψυχίατρος και διευθυντής του Ελληνικού Κέντρου Ψυχικής Υγιεινής και Ερευνών Πάτρας, για να τονίσει τα εξής:
Η απουσία αυτών των ενδιάμεσων δομών, έχει ως αποτέλεσμα οι ασθενείς μένουν εκτεθειμένοι και υποτροπιάζουν. Όταν υπάρχει εγκατάλειψη και από οικογένεια και από την κοινωνία, τότε ναι, οι άνθρωποι αυτοί θα κυκλοφορήσουν στο δρόμο.
Πηγή φωτογραφίας vice.com/gr
Πηγή φωτογραφίας vice.com/gr
Τι χρειάζεται να γίνει; ρωτάμε τον κ. Κούλη, ο οποίος απαντά με τα εξής:
«Όλα αυτά τα χρόνια έχουν γίνει πολλά, αλλά δεν επαρκούν. Χρειάζεται να δημιουργηθούν νέες δομές, ώστε τα περιστατικά να αντιμετωπίζονται μέσα στην οικογένεια και μέσα στην κοινότητα. Πρέπει να απορροφηθούν τα κονδύλια της Ε.Ε. που είναι δεσμευμένα για την ψυχιατρική μεταρρύθμιση, να τελειώσει η γραφειοκρατία και κυρίως να υπάρχει βούληση ώστε να αντιμετωπιστούν οι παθογένειες του ελληνικού κράτους.»
Και μπορεί όλα αυτά να φαντάζουν αυτονόητα, για το ελληνικό κράτος όμως δεν είναι. Για το λόγο αυτό ο κ. Κούλης προτείνει να υπάρξει ένας ανεξάρτητος φορέας οργάνωσης που να παρακολουθεί και να παρεμβαίνει στην μεταρρύθμιση
Η δημιουργία νέων δομών, από μόνη της όμως δεν επαρκεί. Χρειάζεται και το αναγκαίο προσωπικό, το οποίο δεν υπάρχει.
«Οι ανάγκες σε επίπεδο ψυχιατρικής υποστήριξης έχουν αυξηθεί λόγω της κρίσης αλλά από την άλλη μειώνεται το προσωπικό που προσφέρει βοήθεια και το υπάρχον μεγαλώνει», σημειώνει ο κ. Κούλης για να προσθέσει πως την ώρα που οι άνθρωποι έχουν περισσότερη ανάγκη να βρουν στήριξη από τις ψυχιατρικές δομές, το κράτος αντί να τις ενισχύει τις απαξιώνει.
Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr
