Πάτρα: ΄'Η ζωή είναι ωραία με τα μάτια κλειστά"- Τη Δευτέρα η νέα προβολή της κινηματογραφικής λέσχης

Την προβολή της Δευτέρας 24.11.2014  με την υπέροχη
ισπανική ταινία "Η  ζωή είναι ωραία με τα μάτια κλειστά",
στα Ster Cinemas υπενθυμίζει η Κινηματογραφική Λέσχη της Πάτρας, σε τρεις προβολές, ώρες 6.00, 8.15 και 10.30.

Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΩΡΑΙΑ ΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΚΛΕΙΣΤΑ –

VIVIR ES FACIL CON LOS OJOS CERRADOS

Σκηνοθεσία: Νταβίντ Τρουέμπα

Ηθοποιοί: Χαβιέρ Κάμαρα, Αριάδνα Χιλ, Ναταλία Ντε Μολίνα, Φραντσέσκο Κολομέρ

Χώρα: Ισπανία (Έγχρωμη)

Διάρκεια: 108΄

Πρώτη προβολή: Ώρα 6.00 μ.μ.

Δεύτερη προβολή: Ώρα 8.15 μ.μ.

Τρίτη προβολή: Ώρα 10.30 μ.μ.

Διακρίσεις:

- Βραβεία Καλύτερης Λατινοαμερκάνικης ταινίας στο Φεστιβάλ του Palm Springs.

- 6 βραβεία Goya (τα ισπανικά Όσκαρ): Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας, Α’ Ανδρικού

Ρόλου, Καλύτερης Μουσικής, Σεναρίου, Πρωτοεμφανιζόμενης Ηθοποιού.

Η ταινία, που βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα, τιμήθηκε με 6 βραβεία Γκόγια, (τα Ισπανικά Όσκαρ), γεγονός που την κάνει την καλύτερη Ισπανική ταινία της χρονιάς.

1966, αναζητούσαν τον Τζον Λένον και βρήκαν τον εαυτό τους….

Το 1966, ένας Ισπανός δάσκαλος ξεκινά οδηγώντας από την Καστίλλη για την Αλμερία της Ανδαλουσίας με σκοπό να μιλήσει στον Τζον Λένον, ο οποίος γυρίζει εκεί μια ταινία. Στο δρόμο θα συναντήσει ένα νεαρό κορίτσι και λίγο αργότερα ένα δεκαπεντάχρονο αγόρι, τα οποία για διαφορετικούς λόγους θέλουν να φύγουν από τα σπίτια τους.

Ένα feelgood, αισιόδοξα νοσταλγικό road movie που ισορροπεί ανάμεσα στο προσωπικό και το ιστορικό δράμα, προκρίνοντας μια χιουμοριστική, καλόκαρδη προσέγγιση, η οποία δεν φοβάται το συναίσθημα ή μια προβλέψιμη σεναριακή λύση. Χειρίζεται όμως όλες τις ευκολίες της επιδέξια, ολοκληρώνει το ταξίδι με ένα βελούδινο φινάλε και διαθέτει ένα χαρισματικό πρωταγωνιστή, τον αλμοδοβαρικό Χαβιέρ Καμάρα του «Μίλα της». Η επιβράβευση έρχεται με μια μεγάλη επιτυχία και έξι βραβεία Γκόγια (καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, σεναρίου, αντρικού ρόλου, νέας ηθοποιού και μουσικής για το ατμοσφαιρικό σκορ του θρυλικού Πατ Μέθενι).

Ο,τι σημαντικό συμβαίνει στην ταινία, διατρέχει τις εικόνες υποδόρια. Εν ολίγοις, μια ταινία γεμάτη φως για τη σκοτεινή εποχή του Φράνκο. Η νοσταλγία υπονομεύεται διαρκώς από τον φόβο.