Αιτωλοακαρνανία:Νεκρά ζώα από καταρροϊκό πυρετό πεταμένα σε ρέματα και ερημικές περιοχές

Ελεγχόμενη χαρακτηρίζεται η κατάσταση με τον καταρροϊκό πυρετό στην Αιτωλοακαρνανία, αφού πλέον το φαινόμενο βρίσκεται σε ύφεση. Η Διεύθυνση Κτηνιατρικής, βεβαίως, συνεχίζει την προσπάθεια σε όλα τα επίπεδα και η αλήθεια είναι ότι ο τρόπος με τον οποίο αντέδρασε από την πρώτη στιγμή ήταν υποδειγματικός.

Το γεγονός ότι το πρόβλημα περιορίστηκε σε ένα ποσοστό της τάξης του 3 με 4% επί του συνόλου των ζώων, όταν σε άλλες περιοχές όπου εμφανίστηκε ο καταρροϊκός πυρετός τα ποσοστά που καταγράφονται είναι υπερδιπλάσια, δεν είναι τυχαίο.

Ωστόσο, ανάμεσα σε όλα τα άλλα, υπάρχει και το τεράστιο θέμα της διαχείρισης των νεκρών ζώων, για το οποίο η Κτηνιατρική έχει επίσης δώσει οδηγίες σε κάθε κτηνοτρόφο. Οι καταγγελίες, όμως, που φτάνουν στο agrinioreport.com, θέλουν δεκάδες ζώα να έχουν απλώς απορριφθεί σε ρέματα και χείμαρρους, με όσες συνέπειες μπορεί να έχει αυτό για τη δημόσια υγεία και για το περιβάλλον. Καταγγελίες που επιβεβαιώνει τόσο η Διεύθυνση Κτηνιατρικής, όσο και η διεύθυνση Δημόσιας Υγείας, η οποία, μάλιστα, έχει εγγράφως απευθυνθεί για το θέμα αυτό στους δήμους, οι οποίοι και σε δεύτερο επίπεδο (μετά τον παραγωγό) έχουν την ευθύνη διαχείρισης των νεκρών ζώων.

Όπως η ίδια η Διεύθυνση Δημόσιας Υγείας παρατηρεί, τον τελευταίο καιρό στο νομό μας αυξάνονται τα κρούσματα αυθαίρετης απόρριψης νεκρών παραγωγικών ζώων και ζώων συντροφιάς σε ρέματα, παραποτάμιες περιοχές, αποστραγγιστικούς αύλακες ή επιφανειακά στο έδαφος παρά των δρόμων και σε άλλα σημεία, κατάσταση που δημιουργεί σοβαρές ανθυγιεινές εστίες και εγκυμονεί κινδύνους για τη Δημόσια Υγεία. Ιδιαίτερα απορρίψεις σε σημεία κοντά σε πηγές επιφανειακές ή χαμηλού βάθους υδροληψίες εγκυμονούν κινδύνους και για το πόσιμο νερό. Στα παραγωγικά νεκρά ζώα στις περισσότερες περιπτώσεις έχουν αφαιρεθεί τα ενώτια επισήμανσης ζωικού κεφαλαίου…

Η διαχείριση των νεκρών ζώων που απορρίπτονται αυθαίρετα, στα πλαίσια προστασίας της Δημόσιας Υγείας και του Περιβάλλοντος, αλλά και των Δημοτικών χώρων, πρέπει να γίνεται από την αρμόδια Υπηρεσία της Δημοτικής αρχής. Τα πτώματα των ζώων θα πρέπει να συλλέγονται με τρόπο που θα διασφαλίζει την υγεία των εργαζομένων (ατομικά μέτρα προστασίας-ενδυμασία αδιαπότιστη, γάντια, μάσκες, μπότες), να τοποθετούνται εντός στεγανών σάκων που θα περιέχουν ασβέστη ή άλλη προσροφητική απολυμαντική ουσία και θα κλείνονται. Η μεταφορά στο χώρο τελικής διάθεσης να γίνεται με κλειστά οχήματα.

Ως προς τον τρόπο τελικής διάθεσης, βάση ευρωπαϊκής –ενωσιακής νομοθεσίας, αυτά κατηγοριοποιούνται και διαχειρίζονται ανάλογα. Αν ο λόγος θανάτου είναι μολυσματικό νόσημα θεωρούνται κατηγορίας 1 και πρέπει να αποτεφρώνονται. Όμως, στο Νομό Αιτωλ/νίας δεν υπάρχει κανένας δημόσιος αποτεφρωτήρας ούτε ιδιωτικός που να λειτουργεί και να μπορεί να αποτεφρώσει τα προαναφερθέντα πτώματα. Κατά συνέπεια και με γνώμονα την προστασία της Δημόσιας Υγείας, έλλειψη άλλων δυνατοτήτων και προκειμένου να προληφθούν χειρότερες καταστάσεις, η Δ/νση Δημόσιας Υγείας συνιστά στις Δημοτικές αρχές, δεδομένης της μη άμεσης προμήθειας και λειτουργίας αποτεφρωτήρων, να βρουν και να οργανώσουν, με όσα το δυνατό περισσότερα μέτρα προστασίας, χώρο ώστε να θάβονται τα αυθαίρετα απορριπτόμενα νεκρά παραγωγικά ζώα και νεκρά ζώα συντροφιάς που εντοπίζονται. Οι χώροι ταφής θα είναι μακριά από κατοικημένη περιοχή, προτιμούνται εδάφη αργιλώδη με σημαντική ποσότητα άμμου, όχι ρωγμώδη και μακριά από υδατοσυλλογές-τουλάχιστον 200 μέτρα (λίμνες , ποτάμια, ρέματα, πηγές, ακτές, κλπ), από υδροληψίες ή περιοχές που ο υδροφόρος θα είναι ψηλά. Στο σημείο ταφής, το βάθος ταφής θα είναι τουλάχιστον δύο μέτρα, η ταφή θα γίνεται με ταυτόχρονη ρήψη σκόνη ασβέστη.

Μέχρι στιγμής, πάντως, τίποτα από τα παραπάνω δεν έχει γίνει. Όπως προαναφέραμε τα νεκρά ζώα κείτονται (σε κατάσταση αποσύνθεσης πλέον) κατά δεκάδες σε ρέματα και σε ερημικές απομακρυσμένες περιοχές …ή και σε σημεία κοντά σε οικισμούς, με τους κατοίκους να μην αντέχουν άλλο τη δυσοσμία και να ανησυχούν για το ενδεχόμενο μετάδοσης κάποιας μολυσματικής ασθένειας.

Σημειώνουμε ότι η πρωταρχική ευθύνη ανήκει στους ίδιους τους παραγωγούς, οι οποίοι και οφείλουν να αποτεφρώνουν τα νεκρά ζώα ή, για τις περιοχές που έχει ορίσει η Κτηνιατρική, να τα θάβουν υγειονομικά (με επίστρωση ασβέστη κάτω και πάνω απ’ αυτά).

Τέλος, σύμφωνα με την Κτηνιατρική, με δεδομένο ότι κάθε ζώο έχει ατομικό αριθμό σήμανσης, οι κτηνοτρόφοι υποχρεούνται να τηρούν τα εκ του νόμου προβλεπόμενα και να συμπληρώνουν (στο μητρώο) κάθε σχετική πληροφορία.