Χρέος της Πολιτείας να σταθεί δίπλα σε όσους χειμάζονται από την ανεργία και τη φτώχεια

Τρία εκατομμύρια Έλληνες ζουν με λιγότερα από 470 ευρώ μηνιαίως, ενώ ένα (1) στα πέντε (5) παιδιά ζει επίσης κάτω από τα όρια της φτώχειας. Οι άστεγοι έφτασαν τους 20.000.

Η έρευνα της Εθνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛ.ΣΤΑΤ.) για τις “Συνθήκες Διαβίωσης στην Ελλάδα” έδειξε ότι το ποσοστό των πολιτών που βρίσκεται στα όρια της φτώχειας αυξήθηκε από 16,3% το 2010, στο 22,9% του πληθυσμού το 2011, ενώ σε άμεσο κίνδυνο βρίσκονται περισσότερο οι γυναίκες.

Παράλληλα, η έρευνα της ΕΛ.ΣΤΑΤ. κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για το ”εκρηκτικό μείγμα” που μπορεί να δημιουργηθεί από τη φτώχεια και την ανεργία.

Tο ποσοστό της ανεργίας αυξήθηκε από το 7,6% το 2008, στο 9,5% το 2009, για να «εκτιναχθεί» στο 12,5% το 2010 και στο 17,7% το 2011.

Σύμφωνα μάλιστα με τα στοιχεία και της Eurostat που δόθηκαν πρόσφατα στη δημοσιότητα, η ανεργία στην Ελλάδα έφτασε τον Σεπτέμβριο του 2012 στο 26%.

Το ποσοστό στους νέους ανθρώπους ξεπέρασε το 60%! Ένας στους τρεις νέους επιστήμονες φεύγει για το εξωτερικό. Η Ελλάδα διώχνει τα καλύτερα μυαλά της.

Η ανεργία δυναμιτίζει τα θεμέλια της κοινωνικής συνοχής και θα έπρεπε να έχει ήδη αντιμετωπισθεί με υψηλό αίσθημα ευθύνης από το πολιτικό σύστημα.

Υπάρχουν βαρύτατες πολιτικές ευθύνες για τη ζοφερή κατάσταση στον τομέα της εύρεση εργασίας στη χώρα μας.

Όσον αφορά στις υλικές στερήσεις — καταγράφονται οι πολίτες, που, μεταξύ άλλων, αδυνατούν να ανταποκριθούν στην πληρωμή ενοικίων, πάγιων λογαριασμών (ηλεκτρικού ρεύματος, νερού, αερίου κ.λπ.), καθώς και στην πληρωμή δόσεων δανείου κατοικίας ή πιστωτικών καρτών, ενώ στερούνται, κατά περίπτωση, πρόσβαση σε σειρά άλλων αγαθών και υπηρεσιών) — το ποσοστό ανήλθε στο 28,4% το 2011 από 24,1% το 2010.

Ο κίνδυνος της φτώχειας είναι εντονότερος στις γυναίκες, καθώς ο σχετικός δείκτης ανήλθε από το 16,8% το 2010, στο 23,5% του συνολικού πληθυσμού γυναικών το 2011.

Ενώ, στις οικογένειες με έναν ενήλικα και εξαρτώμενα παιδιά, το ποσοστό φτώχειας αυξήθηκε από το 33,4% το 2010 στο 43,2% του συνόλου το 2011.

Η χώρα μας βιώνει μια πρωτοφανή ανθρωπιστική κρίση με δραματικές κοινωνικές επιπτώσεις.

Η ανεργία και η φτώχεια δυναμιτίζουν τα θεμέλια της κοινωνικής συνοχής και πρέπει να αντιμετωπισθούν με υψηλό αίσθημα ευθύνης από το σύνολο του πολιτικού μας συστήματος.

Η Εκκλησία και πολλοί ανώνυμοι συμπολίτες μας, αποτελούν φωτεινά παραδείγματα που προσφέρουν αθόρυβα τη βοήθειά τους και σώζουν καθημερινά πολλούς συνανθρώπους μας.

Ωστόσο και η Πολιτεία οφείλει να κάνει το χρέος της και να επωμιστεί την ευθύνη που της αναλογεί, προκειμένου να δημιουργηθεί ένα δίχτυ προστασίας για αυτούς που έχουν πραγματική ανάγκη και είναι πολλοί.