Επιστρέφουμε στην κανονικότητα

Εάν η πολιτική είναι όντως η διαχείριση των συμβολισμών, όπως συνήθιζε να λέει ο Φρανσουά Μιτεράν, η επιστροφή της Ελλάδας στις αγορές συμβολίζει με απόλυτο τρόπο την απαρχή της εξόδου από την κρίση και το τέλος των Μνημονίων.

Προσωπικά δεν με εκπλήσσει η σφοδρή αντίδραση της αντιπολίτευσης, και δη του ΣΥΡΙΖΑ, που αμφισβητεί τη σημασία της επιστροφής μας στις αγορές. Οι άνθρωποι με προφανή και αξιοζήλευτη συνέπεια επιμένουν να επενδύουν σε μια φαντασιακή καταστροφολογία, την οποία «ντύνουν» κατά καιρούς και με ένα διαφορετικό περίβλημα, καίτοι διαψεύδονται συνεχώς. Να υπενθυμίσω ότι:

*Είναι οι ίδιοι που προεξοφλούσαν την καταστροφή της χώρας, προσδοκώντας την κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας, και ευχόμενοι να γίνουμε… Αργεντινή.

*Είναι οι ίδιοι που θεωρούσαν εσχάτως δεδομένη τη λήψη μέτρων λιτότητας.

*Είναι οι ίδιοι που αμφισβητούσαν την επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος.

Πώς, λοιπόν, να αναγνωρίσουν σήμερα τη σπουδαιότητα της επιστροφής της Ελλάδας στις αγορές, η οποία προβλήθηκε από όλα τα μεγάλα διεθνή μέσα με διθυραμβικά μάλιστα σχόλια για την πετυχημένη ανόρθωση της πατρίδας μας;

Μέχρι πριν από λίγα χρόνια η Ελλάδα ήταν για την ενωμένη Ευρώπη το «μαύρο πρόβατο»,  μια χώρα πρότυπο προς αποφυγήν. Σήμερα, θεωρείται μια χώρα πρότυπο οικονομικής εξυγίανσης. Διότι, μεταπολεμικά, καμία χώρα δεν έχει να επιδείξει τέτοιο μέγεθος εντυπωσιακής δημοσιονομικής προσαρμογής.

Κι αυτό επιτεύχθηκε πρωτίστως χάρη στις σκληρές θυσίες του ελληνικού λαού, οι οποίες έπιασαν τόπο με την επιμονή και τη μεθοδικότητα της κυβέρνησης του Αντώνη Σαμαρά.

Επομένως, γίνεται ευκόλως αντιληπτό γιατί η έξοδος στις αγορές είναι ένα πρόωρο και διαρκές σοκ για τους άπιστους Θωμάδες, εντός και εκτός Ελλάδας.

Αξίζει δε σημειωθεί ότι η εξέλιξη αυτή έρχεται σε μια στιγμή που και ο γνωστός Κλάους Ρέγκλινγκ του Μηχανισμού Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας δηλώνει ότι το ελληνικό χρέος μπορεί να γίνει πλέον βιώσιμο.

Ως εκ τούτου, ο καθένας μπορεί να αντιληφθεί πως μόνο τυχαίο δεν είναι ότι η κυβέρνηση εξήγγειλε τώρα τον συμψηφισμό του ΦΠΑ, σε συνδυασμό και με άλλα μέτρα, για την ενίσχυση της ρευστότητας και την ενδυνάμωση της πραγματικής οικονομίας.

Δεν ήταν κάτι που δεν θέλαμε να κάνουμε ή δεν καταλαβαίναμε ότι έπρεπε να κάνουμε. Ήταν κάτι που κάναμε τώρα, γιατί τώρα μπορούσαμε να κάνουμε. Γιατί τώρα αρχίσουμε και βγαίνουμε από την κρίση και αρχίζουμε να προσβλέπουμε βάσιμα στην πολυπόθητη ανάπτυξη.

Για όσους παρακολουθούν στενά τον βηματισμό πολιτικής και οικονομίας, είναι κοινός τόπος ότι αν οι κυβερνήσεις κινούνται με αργόσυρτο ρυθμό, οι αγορές τρέχουν πολύ πιο γρήγορα.

Για την ακρίβεια, καλπάζουν και δίνουν τον ρυθμό, καθοδηγούν τους πάντες στη σημερινή παγκοσμιοποιημένη οικονομία.

Οι αγορές είναι που μας στρίμωξαν και μας οδήγησαν το 2010 στο χείλος της αβύσσου. Και είναι οι αγορές επίσης, που μας δίνουν σήμερα το «πράσινο φως» της εξόδου από την κρίση, με την επιστροφή της Ελλάδας στις αγορές, και κατ’ επέκταση με τις τοποθετήσεις στο Χρηματιστήριο και στα ομόλογα.

Ωστόσο, τίποτα από όλα αυτά δεν θα είχε επιτευχθεί χωρίς τις σκληρές θυσίες του ελληνικού λαού και χωρίς τις ακατάπαυστες προσπάθειες μιας κυβέρνησης που πάλεψε με νύχια και με δόντια, κόντρα (και) στο αδηφάγος τέρας του αριστερόστροφου λαϊκισμού, για να μην καταρρεύσει η Ελλάδα, να κρατηθεί όρθια, και για να αρχίσει σήμερα να στέκεται μόνη της στα πόδια της.

Οι επικείμενες ευρωεκλογές και αυτοδιοικητικές εκλογές συνιστούν αναμφισβήτητα μια μεγάλη ευκαιρία για τους Έλληνες πολίτες να δικαιώσουν την επιτυχία του τιτάνιου αγώνα που έγινε για τη σωτηρία της πατρίδας, με τη δική τους αιματηρή συμβολή.