Αυτό δεν είναι χώρα, δεν είναι κυβέρνηση, δεν είναι καν επιθεώρηση του Στάθη Ψάλτη

Ένα φθηνό, πορωμένο ανθρωπάκι που ακούει τον Κασιδιάρη και τρέμει και έτοιμο είναι θαρρείς να κατεβάσει και τα παντελόνια του μπρος στην μεγαλειότητα του μικρού φασιστάκου που τον εγκαλεί, όπως ο δάσκαλος τον άτακτο μαθητή του πίσω θρανίου που σκούπισε την μύτη του στην μπλούζα του μπροστινού...

Ένας Πρωθυπουργός, που χάνει την όραση στα ...κοντινά, και δεν βλέπει τάχα τον Μπαλτάκο να ξαπλώνει στο ακροδεξιό μπράτσο της κυβερνητικής πολυθρόνας και να λιάζει τα ...πνευματικά αχαμνά του κάτω από τον ήλιο του υπουργικού συμβουλίου που με τις ευλογίες Σαμαρά διαφέντευε ο συνομιλητής Κασιδιάρη, παρέχοντας και στον ίδιο υψηλές συμβουλές, έχοντας με τις πλάτες του λάβει τη θέση... εκ των δεξιών του.

'Ενας νταβραντισμένος γιος του ...Λιμενικού, που ορμάει ίδιος ταύρος στο υαλοπωλείο του ...μπαμπά του και ρίχνει μερικές επιμορφωτικές κατακεφαλιές στα παιδιά με το ίδιο με αυτόν λουκ, στους  διαδρόμους της Βουλής, σαν να πρόκειται για αποδυτήρια ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου, όπου οι μάγκες της ομάδας της Άνω Ράχης, φώναξαν κάτι δεμένους τύπους για να ρίξουν μερικές  ψιλές σε εκείνους τους ...αλήτες της Κάτω Ράχης, που δεν φτάνει που πήρανε το ματς, βγήκανε και καρφώσανε ότι ήταν στημένο.

Κάτι θλιβεροί υπουργοί και κυβερνητικά "γκαρσόνια" που βγαίνουν και "σερβίρουν" επικοινωνία και εξηγούν στους πολίτες τους ανόητους, ότι αυτός που επέλεξε ο Πρωθυπουργός τους για μια καίρια θέση έδρασε μόνος σαν να έφτασε με αλεξίπτωτο στην θέση του υπουργικού, ή μέσω ΑΣΕΠ, και τίποτε δεν γνώριζε ο...Αντώνης, αν και το γνώριζαν ακόμη και οι κότες ότι ο Μπαλτάκος, είναι  μαύρος όσο και η ρίγα της φανέλας της Παναχαϊκής.

Που ήταν ο Πρωθυπουργός; Στον αγώνα για την εξόντωση των άκρων. Όχι των δικών του, των...άλλων.

Και μες τη μέση ένας παχουλός κύριος, επαγγελματίας ξερόλας, που μας γνωστοποίησε ότι ο Μπαλτάκος είναι παλιό πρόβλημα. Και αφού είναι παλιό, γιατί δεν το κατήγγειλε ο Βενιζέλος της δεξιοτραφούς "σοσιαλιστικής" αγκαλιάς;

Μια δικαιοσύνη που παρακολουθεί τον διασυρμό της, προφανώς αμήχανη για το ότι οι καλές δουλειές που γίνονταν στα κρυφά απόλυτα φυσιολογικά, τώρα βγήκαν στην φόρα και της άλλαξαν τα...φώτα, τα ήδη καμμένα από άλλες παρόμοιες δουλειές.

Ένας φύλακας που συνοδεύει τον νταβραντισμένο υιό στο πάρκινγκ, μην και τον πειράξει κανείς. Καλά τις έφαγαν οι άλλοι. Το παιδί να΄ναι καλά.

Και τα μικρά φασιστάκια της Χρυσής, να βγάζουν ξανά την γλώσσα τους στογυαλί και να την κουνάνε όπως οι δαίμονες στους εξορκισμούς. Εικόνα σου είμαι κυβέρνηση και  σου μοιάζω.

Αυτό δεν είναι χώρα, δεν είναι κυβέρνηση, δεν είναι καν επιθεώρηση του Στάθη Ψάλτη.

Είναι η απόλυτη ξεφτίλα ενός συστήματος που εξακολουθεί να  σαπίζει, χωρίς τίποτε νέο να έχει προλάβει να πάρει τη θέση του.

Είναι τόσο επικίνδυνο, όσοι και μια βόμβα κάτω από το μαξιλάρι μας.