Παραιτήθηκε ο Βοηθός Επίσκοπος του Αμβροσίου

Παρελθόν για την Ιερά Μητρόπολη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας  αποτελεί ο Βοηθός Επίσκοπος Κερνίτσης κ. Προκόπιος, ο οποίος υπέβαλε την παραίτηση του. Κατά την διάρκεια των συνεδριάσεων της Έκτακτης Συνόδου της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, εκτός από τους οικονομικούς κανονισμούς προστέθηκε προς συζήτηση και η μετάθεση του Βοηθού Επισκόπου Κερνίτσης. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο Επίσκοπος Κερνίτσης κ. Προκόπιος θα μετατεθεί στην νεοϊδρυθείσα Ιερά Μητρόπολη Ιλίου (σ.σ. ως Ιεροκήρυκας).

Από καιρό πλανιόταν στην κοινωνία της Αιγιάλειας, ότι κάτι δεν… πήγαινε καλά με τον Βοηθό Επίσκοπο, καθώς απουσίαζε από πολλές εκκλησιαστικές δραστηριότητες. Η Μητρόπολη κρατούσε στάση σιωπής και…αναμονής και ύστερα από αρκετό χρονικό διάστημα, κατά τον οποίο δέσποζε μία μεγάλη φημολογία για την απουσία του κ. Προκόπιου, εξέδωσε ανακοίνωση, στην οποία αναφέρονταν ότι ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Κερνίτσης είχε ζητήσει άδεια λόγω ασθένειας της μητέρας του, η οποία στη συνέχεια εκδήμησε προς Κύριον. Φαίνεται όμως ότι δεν ήταν μόνον αυτός ο λόγος!

Μητροπολίτης: Απέτυχα στην επιλογή μου

Ως δικό του λάθος θεωρεί την επιλογή του συγκεκριμένου προσώπου ως Βοηθού του, ο Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ.κ. Αμβρόσιος, που δεν διστάζει να παραδεχτεί ότι απέτυχε στην επιλογή του. Μέσω του προσωπικού του Blog, αποκαλύπτει μάλιστα ότι το σκέφτηκε σοβαρά να παραιτηθεί από τον Μητροπολιτικό Θρόνο, τελικά όμως θα παραμείνει μάχιμος. Αναλυτικά ο κ.κ. Αμβρόσιος αναφέρει στο ιστολόγιο του:

«Διά του υπ' αριθμ. 42/22.06.2010 Δελτίου Τύπου «ΕΝΗΜΕΡΩΣΙΣ» από την Ιερά Μητρόπολη ανακοινώθηκε η παραίτηση του Βοηθού Επισκόπου μας κ. Προκοπίου. Η λύσις της παραιτήσεως ήταν μια επιλογή καθαρά δική του. Βέβαια δεν ήλθε σαν "κεραυνός εν αιθρία!" Τα τοπικά ΜΜΕ από τον περασμένο Φεβρουάριο είχαν ένα σχετικό προβληματισμό. Υπήρχε όμως μια εύλογη δικαιολογία, δηλ. η παρατεταμένη ασθένεια της Μητρός του Επισκόπου και έπειτα η προς τον Κύριο εκδημία της. Με την παραίτηση αυτή του Βοηθού μας μια πονεμένη για μένα ιστορία έφθασε στο τέρμα της! Οι οραματισμοί μου γκρεμίσθηκαν! Τα όνειρά μου αποδείχθηκαν "όνειρα θερινής νυκτός"! Πολλοί τώρα θα γελάσουν εις βάρος μου! Έσφαλα! Δική μου ήταν η επιλογή του προσώπου, δικό μου βέβαια είναι και το λάθος! Ίσως-ίσως, άθελά μου βέβαια, υπέβαλα σε ψυχική δοκιμασία και ένα σεμνό Κληρικό της Εκκλησίας μας, τον π. Προκόπιο Πετρίδη! Στήριξα ελπίδες σε ένα κληρικό και παλιό καλό φίλο και τελικά έπεσα έξω! Αυτή όμως είναι η ζωή! Ως άνθρωποι κάνουμε λάθη. Ομολογώ το σφάλμα μου και παρακαλώ τον φιλάνθρωπο Θεό να με συγχωρήσει. Κατά την προεκλογική διαδικασία ένας Αρχιερεύς και φίλτατος εις εμέ, που γενικώς δεν συμφωνούσε με την ιδέα της παραχωρήσεως Βοηθών Επισκόπων σε Μητροπολίτες, κατά τη διάρκεια της Συνεδρίας της Ιεραρχίας, απευθυνόμενος εις εμέ, ο οποίος παρακλητικώς ικέτευα τότε τους Αρχιερείς, ανέκραξε: "Για το καλό σας, Σεβασμιώτατε"! Τώρα πια έχει δικαιωθεί! Η παραίτηση του Βοηθού μας κ. Προκοπίου θα σηματοδοτήσει ασφαλώς εξελίξεις στην Εκκλησία. Διότι για μια ακόμη φορά κλονίζει το θεσμό των Βοηθών Επισκόπων, για τον οποίο στο χώρο της Εκκλησίας πολλές επιφυλάξεις υπήρχαν. Με αγαθή προαίρεση αγωνίσθηκα σθεναρώς, για να στηριχθεί αυτός ο θεσμός. Οι Σεβασμιώτατοι εν Χριστώ Αδελφοί μου Αρχιερείς, οι συγκροτούντες την Ιερά Σύνοδο της Ιεραρχίας, αποδέχθηκαν τελικά την ικεσία μου και υπερεψήφισαν το αίτημά μου. Αλλά από την πρώτη κι’ όλας στιγμή διεφάνη, ότι κάτι δεν πήγαινε καλά! Ο Εψηφισμένος τότε Αρχιμανδρίτης κ. Προκόπιος, στην αντιφώνηση του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου και Προέδρου της Ιεραρχίας, αντί άλλων λόγων τόνισε την ιδέα "ξένος"! Ξένος ήμουνα εδώ, ξένος ήμουνα εκεί, ως ξένος μεταβαίνω τώρα και στο Αίγιο, είπε τότε ενώπιον της Ιεραρχίας. Τελικά δεν κατόρθωσε να ξεπεράσει το σύνδρομο της "ξενοφοβίας"! Η ζεστή αγκαλιά μας δεν κατόρθωσε να τον συγκινήσει! Και έτσι έφθασε στην παραίτηση. Κοντά μας έμεινε από της 21ης Νοεμβρίου 2009 έως και της 28ης Ιανουαρίου 2010! Τόσο λίγο! Ώστε όχι μόνο δεν προλάβαμε να "διαφωνήσουμε" ή να "μαλώσουμε", αλλ’ ούτε καν να συνεργασθούμε!

Όλα αυτά ανήκουν πια στην ιστορία. Το αληθές είναι ότι απέτυχα στην επιλογή μου! Ο Θεοφιλέστατος κ. Προκόπιος είναι ένας σεμνός, συντηρητικός και παραδοσιακός Κληρικός. Θα τιμήσει την Εκκλησία, όπου κι αν τοποθετηθεί, σε οποιαδήποτε θέση. Πλην όμως εγώ, επιλέγοντας τον εν δυνάμει Διάδοχό μου, απέτυχα στο σχεδιασμό μου! Γι’ αυτό και μόνο το λόγο κανονικά θα έπρεπε να παραιτηθώ από τον Μητροπολιτικό μου Θρόνο. Είναι αλήθεια ότι το σκέφθηκα πολύ σοβαρά. Αλλά το ξεπέρασα! Θα παραμείνω μάχιμος! Στις επάλξεις της Εκκλησίας με συγκρατούν όχι μόνον οι δύσκολες συνθήκες, τις οποίες διέρχεται η Πατρίδα μας, αλλά και οι χαλεποί καιροί που προμηνύονται για την Εκκλησία μας, για τους Κληρικούς μας, για τούς πιστούς. Η Ορθοδοξία στη Χώρα μας ευρίσκεται υπό διωγμόν! Η Εκκλησία βάλλεται πανταχόθεν. Η πίστη προς τον Σωτήρα Χριστό χλευάζεται! Οι Άρχοντες του Τόπου και γενικώς οι Διοικούντες μας περιφρονούν, μας ευτελίζουν! Με αφορμή τη Μονή Βατοπεδίου ρίχνουν εναντίον μας τόνους λάσπης! Οι θεσμοί ευτελίζονται και ποδοπατούνται! Οι ηθικές αξίες απορρίπτονται! Ο Χριστός περιφρονείται! Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο η παραίτησή μου την ώρα τούτη θα μπορούσε να θεωρηθεί ως λιποταξία! Παραμένω λοιπόν όρθιος στις επάλξεις! Παρά τα όποια και όσα λάθη μου, κάτι ακόμη έχω να προσφέρω και στην Εκκλησία μας και στην Πατρίδα μας! Αν μη τι άλλο έχω την παρρησία μου. Διαθέτω μια έντιμη στάση ζωής, μια συνέπεια διαχρονική! Ο λόγος μου είναι Συμβόλαιο! Δεν έχω δύο πρόσωπα. Δεν υποκρίνομαι! Δεν προδίδω είτε τους φίλους μου, είτε τις ιδέες μου! Δεν αλλάζω θέσεις σαν τα πουκάμισα! Δεν αλλάζω στρατόπεδα! Διαθέτω επίσης και μια έντιμη φωνή! Δεν βλέπω τα πρόσωπα των ανθρώπων, όσο ψηλά και αν ίστανται! " Φίλος μεν Πλάτων, φιλτάτη δ' όμως η αλήθεια"! Δεν χαρίζομαι στους ισχυρούς της ημέρας. Κτυπάω το μαχαίρι με την γροθιά μου! Μάχομαι και για την Ορθοδοξία μας και για την Ορθόδοξη Ελλάδα μας. Όλα αυτά γίνονται για τη δόξα του Χριστού μας, για την εύκλεια της Εκκλησίας μας, για την Πατρίδα μας! Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο στη ζωή μου έχω περισσότερους εχθρούς και λιγότερους φίλους! Αυτό είναι το τίμημα της παρρησίας στην εποχή μας. Κάποιος κάποτε είπε για μένα: "Ο Αμβρόσιος αγαπάει, αλλά δεν αγαπιέται"! Μπορεί και να είχε δίκιο».

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΖΩΙΤΣΟΥΔΗΣ-ΝΕΑ ΤΗΣ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ