Ακρόαση και σεμινάριο για λυρικούς τραγουδιστές θα πραγματοποιηθεί στην Πάτρα

Ένα μουσικό εργαστήρι για λυρικούς τραγουδιστές θα πραγματοποιηθεί σε 8 κύκλους των 3 ημερών (Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή) με 5ωρα μαθήματα με στόχο μια πρωτότυπη παρουσίαση μέρους της όπερας –ως αποτέλεσμα της εκπαιδευτικής διαδικασίας– τον ερχόμενο Μάρτιο του 2013 στο Δημοτικό θέατρο Απόλλων.

Η παρουσία των ενεργών μελών είναι απαραίτητη καθ’ όλη τη διάρκεια του κύκλου. Το Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο της Πάτρας φιλοδοξεί αυτό το πρώτο πιλοτικό πρόγραμμα να αποτελέσει την αφορμή για τη δημιουργία μιας Σκηνής Μουσικού Θεάτρου στην Πάτρα.

Το σεμινάριο θα πραγματοποιήσει η Εταιρεία μουσικού θεάτρου «Οι όπερες των ζητιάνων» σε συνεργασία με το Δημοτικό Ωδείο Πατρών, την Πολυφωνική Χορωδία και το ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας. Ο χώρος διεξαγωγής του σεμιναρίου πιθανότατα θα είναι το Δημοτικό Ωδείο Πατρών.

Λόγω των τεχνικών απαιτήσεων που απαιτεί η παρακολούθηση του εργαστηρίου, διοργανώνεται ακρόαση των υποψηφίων συμμετεχόντων, την Κυριακή 20 Ιανουαρίου. Οι υποψήφιοι θα κληθούν να εκτελέσουν μία άρια του Β.Α. Μότσαρτ της επιλογής τους, κατά προτίμηση σε ιταλική γλώσσα.

H Εταιρεία μουσικού θεάτρου «Οι όπερες των ζητιάνων», είναι γνωστή στην Ελλάδα από την διεθνώς επιτυχημένη συμπαραγωγή με την Neuköllner Oper Yasou Aida! αλλά και από ποικίλες παραστάσεις – σεμινάρια και συζητήσεις με στόχο την ανανέωση του μουσικού θεάτρου.

Σε σαφή αντιπαράθεση με τους αυστηρούς κώδικες του ιδρυματοποιημένου θεάματος που συνήθως γίνεται αντιληπτό με τον όρο «όπερα» και που το καθορίζουν οι δογματικές αντιλήψεις, ο γιγαντισμός, το υψηλό κόστος και η τεχνοκρατικοποίηση τόσο της μουσικής όσο και της θεατρικής έκφρασης, Οι όπερες των ζητιάνων, δραστηριοποιούνται με στόχο τη δημιουργία μιας «μη δογματικής όπερας», που χαρακτηρίζεται από ισοτιμία ανάμεσα στα μουσικά και τα θεατρικά εκφραστικά μέσα, εκλογίκευση της παραγωγικής διαδικασίας, δημοκρατική στόχευση, ιδεολογική και αισθητική ευελιξία.

Φιλοσοφία της εταιρείας είναι πως το μουσικό θέατρο, κάθε άλλο παρά είδος που οφείλει να παράγεται από, και για, «ειδικούς», αποτελεί τέχνη για όλους τους θεατές, εφόσον προσεγγίζεται με τον κατάλληλο τρόπο: ως θέατρο, και όχι ως «θέαμα».

«Οι όπερες των ζητιάνων» έρχονται στην Πάτρα και διοργανώνουν σε συνεργασία με το Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Πάτρας ένα σεμινάριο μουσικού θεάτρου αφιερωμένο στη μελέτη του έργου Έτσι κάνουν όλες του Β.Α. Μότσαρτ.

Το σεμινάριο απευθύνεται σε επαγγελματίες λυρικούς τραγουδιστές όλων των ηλικιών και σε προχωρημένους μαθητές μονωδίας.

Στο εργαστήρι θα διδάξουν οι: Χαράλαμπος Γωγιός (συνθέτης, μαέστρος) Αλέξανδρος Ευκλείδης (σκηνοθέτης) και Κωνσταντίνος Ζαμάνης (σκηνογράφος).

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ

Μια νέα, σπουδαία γενιά λυρικών ερμηνευτών βρίσκεται ήδη ανάμεσά μας, μια γενιά που αντιλαμβάνεται πως το μέλλον της όπερας δεν βρίσκεται στην τυφλή αναπαραγωγή απαρχαιωμένων προτύπων, ούτε στην παπαγαλία επινοημένων «παραδόσεων».

Η εταιρεία μουσικού θεάτρου Οι όπερες των ζητιάνων, επιχειρώντας να συμβάλει στην προσπάθεια του εκκολαπτόμενου –ή προχωρημένου– λυρικού τραγουδιστή να κατευθύνει τις φωνητικές του δυνατότητες προς το φυσικό τους τέρμα, τη σκηνή του θεάτρου, πραγματοποιεί σε συνεργασία με το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Πάτρας ένα πρωτότυπο εργαστήρι που θίγει ζητήματα όπως η δραματουργία του μουσικού έργου, η φραστική και η εκφορά του λόγου, η δράση και η απεύθυνση στην όπερα, αποσκοπώντας να καταδείξουν τη θεμελιακή αλήθεια του λυρικού θεάτρου: ότι, στα μεγάλα έργα της όπερας, μουσική και θέατρο είναι ένα.

Οι ενδιαφερόμενοι για ενεργό συμμετοχή παρακαλούνται να αποστείλουν στα γραφεία του θεάτρου Λ. Όθωνος Αμαλίας 6, τα ακόλουθα στοιχεία,  το αργότερο ως τις 17 Ιανουαρίου:

(α) το βιογραφικό τους σημείωμα συνοδευόμενο από φωτογραφία και τα στοιχεία επικοινωνίας τους.

(β) τον τύπο φωνής

(δ) Τον τίτλο της άριας που προτίθενται να ερμηνεύσουν στην ακρόαση.

Για την ακρόαση απαιτείται η παρουσία συνοδού στο πιάνο.

Για το εργαστήρι δεν απαιτείται η παρουσία συνοδού στο πιάνο.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΓΩΓΙΟΣ

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1977. Σπούδασε θεωρητικά της μουσικής με τους Φίλιππο Τσαλαχούρη και Δημήτρη Λιωνή, καθώς και μουσικολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Έχει γράψει τις όπερες Η Κοκκινοσκουφίτσα και ο (καλός) λύκος (1998), Πληγή, όπερα σε επτά γεύματα (2004, από το μυθιστόρημα Μοιραίο πάθος της Τζόζεφιν Χαρτ), Ένα σώμα (2007, από το διήγημα του Καμίλο Μπόιτο, παραγγελία της Πειραματικής Σκηνής της Εθνικής Λυρικής Σκηνής), καθώς και άλλα έργα.

Έχει συνεργαστεί με το Φεστιβάλ Αθηνών, την Εθνική Λυρική Σκηνή, το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, το Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, τη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, το Εθνικό Θέατρο, το Θέατρο Τέχνης, το Ανοιχτό Θέατρο, την Ελληνική Ραδιοφωνία, την Ορχήστρα των Χρωμάτων, το Ελληνικό Συγκρότημα Σύγχρονης Μουσικής, το dissonArt ensemble, το ARTéfacts ensemble, την Neuköllner Oper κ.ά. Η ηχογράφηση της όπεράς του Η Κοκκινοσκουφίτσα και ο (καλός) λύκος κυκλοφόρησε σε CD από την Ορχήστρα των Χρωμάτων.

Είναι συνιδρυτής της εταιρείας μουσικού θεάτρου «Οι όπερες των ζητιάνων» με την οποία έχει διευθύνει, σε δικές του μεταγραφές, την όπερα του Βέρντι Τροβατόρε (BIOS, 2008), το μιούζικαλ του Νίκου Κυπουργού Σιωπή, ο βασιλιάς ακούει (BIOS, 2009–2010 και θέατρο Χυτήριο, 2011), την οπερέτα του Θεόφραστου Σακελλαρίδη Η κόρη της καταιγίδος (Φεστιβάλ Αθηνών, 2011), και την όπερα Yasou Aida! (Neuköllner Oper και Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, 2012), σύγχρονη διασκευή της Αΐντα του Βέρντι.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΖΑΜΑΝΗΣ

Γεννήθηκε στα Γιάννενα το 1975.

Σπούδασε θεατρολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, σχέδιο ρούχου & ιστορία κοστουμιού στη σχολή Βελουδάκη και σκηνογραφία στο Εργαστήριο Σκηνογραφίας της Α.Σ.Κ.Τ. Αθηνών και στη Slade School of Fine Art, University College London (UCL) με υποτροφίες του Συλλόγου Φίλων της Μουσικής και του Ιδρύματος Ωνάση.

Έχει συνεργαστεί ως σκηνογράφος / ενδυματολόγος με το Εθνικό Θέατρο, το Ελληνικό Φεστιβάλ, το Αμφι-Θέατρο, το Θέατρο Τέχνης, το Θέατρο του Νέου Κόσμου, το Απλό Θέατρο, τα Δη.Πε.Θε.Πάτρας, Βόλου, Καβάλας, Ιωαννίνων & Καλαμάτας, τα Θέατρα της οδού Κεφαλληνίας και Κυκλάδων, το Χοροθέατρο Ροές, την Quasi Stellar, τις Όπερες των ζητιάνων και άλλα, σε συνεργασία με τους: Λ. Βογιατζή, Κ. Ευαγγελάτου, Μ. Κάλμπαρη, Γ. Αναστασάκη, Α. Δαρλάση, Δ. Παναγιωτοπούλου, Δ. Σαββόπουλο, Γ. Ζουγανέλη, Σ. Σπυράτου, Α. Παπαδαμάκη, Μ. Νέστορα, Β. Γεωργιάδου, Κ. Ρήγο, Β. Δούκα, Π. Απέργη, Μ. Σωτηριάδη, Ο. Τάτση, Δ. Χατούπη, Κλ. Φλέσσα, Δ. Μπίτο, Θ. Αμπαζή, Ε. Μποζά, Γ. Βάλαρη, Α. Ευκλείδη, Z. Ξανθοπούλου, Π. Παπαδόπουλο κ.ά.

Από το 2004 μέχρι το 2009 δίδαξε σκηνογραφία και ενδυματολογία στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου ενώ διδάσκει το ίδιο αντικείμενο και σε σχολές υποκριτικής.

Το 2008 τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο ποιότητας για τη δουλειά του στα σκηνικά της ταινίας Σκλάβοι στα δεσμά τους (σκηνοθεσία Τώνη Λυκουρέση) καθώς και με τον έπαινο Νέου Δημιουργού των Ελλήνων Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών για το σκηνικό της παράστασης Πλαστελίνη (σκηνοθεσία Κατερίνας Ευαγγελάτου) στο Εθνικό Θέατρο.

Το 2011 οργάνωσε και επιμελήθηκε την ελληνική συμμετοχή αρχιτεκτονικής στη Διεθνή Έκθεση Σκηνογραφίας & Θεατρικής Αρχιτεκτονικής – Prague Qudrennial 2011, η οποία τιμήθηκε με το Χρυσό Βραβείο Θεατρικής Αρχιτεκτονικής.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΕΥΚΛΕΙΔΗΣ

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1975. Σπούδασε στο Τμήμα Θεάτρου του ΑΠΘ και πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές Θεατρολογίας στο Πανεπιστήμιο Paris III-Sorbonne Nouvelle. Εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή στο Τμήμα Θεάτρου του ΑΠΘ με υποτροφία του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών. Έχει δημοσιεύσει άρθρα του στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Διδάσκει στο Τμήμα Θεάτρου του ΑΠΘ, ενώ έχει επίσης διδάξει στη Θερινή Ακαδημία του Εθνικού Θεάτρου, τις Δραματικές Σχολές του Εθνικού Θεάτρου και του ΚΘΒΕ και στα Τμήματα Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας και Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πατρών. Εργάστηκε επίσης στο ΚΘΒΕ ως σύμβουλος δραματολογίου από το 2002 ως το 2004.

Ως σκηνοθέτης μουσικού θεάτρου και όπερας έχει συνεργαστεί με οργανισμούς όπως το Φεστιβάλ Αθηνών, η Εθνική Λυρική Σκηνή, η Neuköllner Oper του Βερολίνου, το Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, η Όπερα Θεσσαλονίκης, «Οι όπερες των ζητιάνων» κ.ά.

Έχει σκηνοθετήσει έργα τόσο του κλασικού ρεπερτορίου (Παλιάτσοι και Οιδίπους Τύραννος του Λεονκαβάλο, Μποέμ του Πουτσίνι, Ρίτα του Ντονιτσέτι κ.ά.), όσο και έργα του 20ού (Η ιστορία του στρατιώτη του Στραβίνσκι, σειρά σκηνικών έργων του Γιάννη Χρήστου) και του 21ου αιώνα (Unknown dialects: 8 μουσικές διαλέξεις του Γιώργου Κουμεντάκη).

Ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για την αναβίωση ξεχασμένων έργων του ρεπερτορίου της ελληνικής οπερέτας και έχει ήδη ανεβάσει το Βαφτιστικό και την Κόρη της καταιγίδος του Θεόφραστου Σακελλαρίδη καθώς και τους Απάχηδες των Αθηνών του Νίκου Χατζηαποστόλου.